Μελέτη Μίας Νέας Μεθόδου Αναγνώρισης Γραφέα Και Εφαρμογή Σε Σημαντικά Αρχαία Κείμενα

Abstract

Το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον της παρούσης διπλωματικής εργασίας εστιάζει στην μελέτη και στην εφαρμογή προηγμένων αλγορίθμων της Υπολογιστής Όρασης και της Διαφορικής Γεωμετρίας, με στόχο τον υπολογισμό ενός βέλτιστου αντιπροσώπου από ένα σύνολο διαφορετικών υλοποιήσεων του ίδιου γράμματος - συμβόλου σε ένα αρχαίο χειρόγραφο κείμενο. Αυτοί, οι ιδεατοί αντιπρόσωποι συνθέτουν τα βασικά συστατικά μίας καινοφανούς μεθοδολογίας, μέρος της οποίας παρουσιάζεται ακολούθως, που σκοπό έχει την αυτόματη ταυτοποίηση γραφέα αρχαίων επιγραφών και βυζαντινών χειρογράφων. Η αυτόματη αναγνώριση του γραφέα ενός αρχαίου κειμένου με χρήση σύγχρονων μαθηματικών αλγορίθμων, που υλοποιούνται στον υπολογιστή, μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια στην ακριβή χρονολόγηση ενός αρχαίου κειμένου, άρα και στην επίλυση των σχετικών σημαντικών επιστημονικών προβλημάτων. Στα πλαίσια αυτής της διπλωματικής, γίνεται αρχικά μία πλήρης παρουσίαση του μαθηματικού υπόβαθρου που χρησιμοποιήθηκε, και στη συνέχεια γίνεται μία εκτενής περιγραφή της μεθόδου που μελετάται, η οποία τελικά εφαρμόζεται στο κείμενο «Αθηναίων Πολιτεία» του Αριστοτέλους, το οποίον σώζεται σε παπύρους που φυλάσσονται στο Βρετανικό Μουσείο. Συνοπτικά η μελετώμενη μεθοδολογία περιλαμβάνει: (α) εκτίμηση της κανονικοποιημένης καμπυλότητας σε κάθε pixel του περιγράμματος ενός γράμματος, (β) εκτέλεση συγκρίσεων ανά ζεύγη των ακολουθιών καμπυλότητας που αντιστοιχούν σε δύο υλοποιήσεις του ίδιου γράμματος - συμβόλου, (γ) παρουσίαση μίας νέας Πρότασης, η οποία κάνοντας χρήση των προηγουμένων αποτελεσμάτων, προτείνει μία κλειστή λύση στο πρόβλημα της βέλτιστης προσαρμογής δύο ισοπληθών ψηφιακών περιγραμμάτων, υπό την έννοια των ελαχίστων τετραγώνων και (δ) εφαρμογή ένα κριτήριο που ποσοτικοποιεί την ομοιότητα δύο υλοποιήσεων του ίδιου γράμματος - συμβόλου. Εν τέλει, τα αποτελέσματα που προκύπτουν, από την εφαρμογή της εξεταζόμενης μεθόδου, στα κείμενα της Αθηναίων Πολιτείας επιβεβαιώνουν το θεωρητικό μοντέλο, που αναπτύχθηκε και οδηγούν σε πρώτα σημαντικά συμπεράσματα γύρω από το μελετηθέν αντικείμενο.