Μπορούν Οι Ερμηνευτικές Τέχνες Να Αλλάξουν Τον Εγκέφαλό Μας; Εξετάζοντας Την Κινηματογραφική Δράση Και Τη Θεατρική Δράση Μέσα Από Το Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα

Abstract

Η κατανόηση της επίδρασης της τέχνης στον άνθρωπο έχει αποτελέσει πεδίο μελέτης πολλών επιστημών. Η σημαντική ανάπτυξη των νευροεπιστημών και των νευροαπεικονιστικών τεχνικών μπορεί να προσφέρει μία νέα νευροβιολογική μέθοδο προσέγγισης αυτού του θέματος, με σκοπό τη συμπλήρωση των υφιστάμενων θεωριών και συζητήσεων. Αντίθετα με την πληθώρα των ερευνών που αφορούν στην κατανόηση των διαδικασιών που δραστηριοποιούνται κατά την ενασχόληση κάποιου με τις οπτικές τέχνες, η σχέση τής εκτέλεσης της δραματικής τέχνης με την εγκεφαλική δραστηριότητα δεν έχει, ακόμη, διερευνηθεί.Αντικείμενο της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) ηρεμίας ενός ατόμου σε δύο συνθήκες: πριν και μετά τη συμμετοχή σε ένα θεατρικό δρώμενο, πριν και μετά την παρακολούθηση μιας κινηματογραφικής ταινίας. Καταγράφηκε ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ηρεμίας με ανοιχτά και κλειστά μάτια για κάθε εξεταζόμενο, πριν -baseline- και μετά τη συμμετοχή του στην αντίστοιχη μορφή τέχνης της ομάδας του, ακολουθώντας σαφώς ορισμένο πρωτόκολλο. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αναλύεται ως προς το φασματικό του περιεχόμενο για τον εντοπισμό πιθανών διαφορών στις καταγραφές μετά τη συνθήκη ενασχόλησης με την εκάστοτε μορφή τέχνης σε σχέση με τις αντίστοιχες baseline καταγραφές.Τα αποτελέσματά μας δείχνουν διαφορετική επίδραση της συμμετοχής σε ένα θεατρικό δρώμενο στο ανθρώπινο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα από εκείνη της παρακολούθησης μιας κινηματογραφικής ταινίας. Η κατανόηση των μηχανισμών που ενεργοποιούνται κατά τη συμμετοχή σε μία θεατρική δράση μπορεί να προεκτείνει και να εξελίξει την προσέγγιση αυτής της μορφής τέχνης από τη σκοπιά της θεραπείας.