Διερεύνηση Δυνατοτήτων Αξιοποίησης Των Whitespaces Στη Ζώνη Uhf Παρουσία Τηλεοπτικού Σήματος. Εφαρμογή Με Πραγματικά Δεδομένα

Abstract

Η τηλεόραση στις μέρες μας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής. Από την εποχή του τηλέγραφου και τις πρώτες πειραματικές εκπομπές τηλεόρασης στα μέσα του 20ου αιώνα, έχουμε οδηγηθεί στη ψηφιακή τηλεόραση και στο DVB-T. Η ψηφιακή τηλεόραση προσδίδει πλέον ευκρίνεια, μεγαλύτερη ποιότητα εικόνας/ήχου και μεγαλύτερη διαδραστικότητα. Το DVB-T (Digital Video Broadcasting Terrestial) μεταδίδει συμπιεσμένο ψηφιακό ήχο, ψηφιακό βίντεο και άλλα δεδομένα σε ένα ρεύμα μεταφοράς MPEG (MPEG 2/ MPEG 4) χρησιμοποιώντας πολυπλεξία COFDM/OFDM. Το προς μετάδοση σήμα οργανώνεται σε πλαίσια και ανάλογα με τη μέθοδο διαμόρφωσης που χρησιμοποιείται, ποικίλει και ο ρυθμός μετάδοσης. Η δομή ενός πομπού DVB-T αποτελείται από έναν πολυπλέκτη, εσωτερικό/εξωτερικό κωδικοποιητή, έναν εσωτερικό/εξωτερικό διεμπλοκέα, έναν mapper, έναν διαχωριστή και έναν DAC. Εκτός από το DVB-T έχουμε και το πρότυπο DVB-H που αναπτύχθηκε για να υποστηρίξει εκπομπή ψηφιακού βίντεο σε κινητούς δέκτες. Είναι μια προέκταση του DVB-T το οποίο παρέχει την ίδια υπηρεσία αλλά σε σταθερές και φορητές τερματικές συσκευές. Επιπλέον έχουμε το σύστημα DVB-C για την καλωδιακή εκπομπή που έχει σχεδιασθεί για να τροφοδοτείται από συνδυασμό σημάτων από δορυφόρους και από τοπικά προγράμματα που προέρχονται από άξονες διανομής. Τέλος τεχνολογική εξέλιξη μεγάλης σημασίας αποτελεί η δημιουργία του προτύπου DVB-T2. Πρόκειται για μια εξέλιξη του υφιστάμενου προτύπου της επίγειας πλατφόρμας DVB-T, το οποίο χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας για τη ψηφιακή ευρυεκπομπή. Όμως, για να εφαρμοστούν όλα αυτά στη πράξη θα πρέπει να υπάρχουν οι απαραίτητες προδιαγραφές και οι αδειοδοτήσεις για να χρησιμοποιηθούν συχνότητες σε μια ψηφιακή τηλεόραση. Στην παρούσα εργασία εισάγεται η έννοια των whitespaces, που αφορούν τις κενές περιοχές του φάσματος UHF, που προέκυψαν από τη μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση. Για να έχει αξία οποιαδήποτε μελέτη σχετικά με τη χρήση των whitespaces, είναι αναγκαίος ο υπολογισμός του τελικά διαθέσιμου ποσού φάσματος που μπορεί να αξιοποιηθεί πρακτικά. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν το εύρος του διαθέσιμου φάσματος όπως, η τεχνολογία των συσκευών whitespace (WSDs), η τοπολογία της περιοχής, η προστασία των τηλεοπτικών εκπομπών κ.α. Σαν παράδειγμα χρησιμοποιείται μια περιοχή στη Δράμα, στην οποία εφαρμόζεται ένα πραγματικό σενάριο, που στοχεύει στη μελέτη της αύξησης της εκμετάλλευσης του φάσματος συχνοτήτων, για την λειτουργία δευτερευόντων υπηρεσιών (π.χ. LTE).