Αξιολόγηση Επενδύσεων Σε Αιολικά Πάρκα Στην Ευρώπη Με Την Μέθοδο Των Real Options

Abstract

Οι επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές αποτελούν ένα πολύ σημαντικό ζήτημα των σύγχρονων κοινωνιών λόγω της ανάγκης αντικατάστασης των συμβατικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με λιγότερο ρυπογόνες. Παρόλα αυτά οι επενδύσεις σε ανανεώσιμα έργα παραγωγής ηλεκτρισμού δεν είναι τόσο ελκυστικές λόγω του υψηλού αρχικού, μη-ανακτήσιμου επενδυτικού κόστους. Για να καταφέρουν επομένως να προσελκύσουν περισσότερες τέτοιες επενδύσεις τα κράτη θεσπίζουν διάφορους υποστηρικτικούς μηχανισμούς ανανεώσιμης ενέργειας.Η εργασία αυτή μελετά τις συμβατικές μεθόδους αξιολόγησης επενδυτικών σχεδίων, διερευνώντας της καταλληλότητά τους για την αποτίμηση εγκαταστάσεων ανανεώσιμης ενέργειας που υπόκεινται σε μεγάλο συνολικό βαθμό αβεβαιότητας. Παρουσιάζεται σταδιακά η Θεωρία των Real Options και διαμορφώνεται μια μεθοδολογία για την αποτίμηση επενδυτικών σχεδίων σε αιολικά πάρκα σε διαφορετικές Ευρωπαϊκές χώρες.Κύριος στόχος είναι η ανάδειξη της αξίας που εμπεριέχεται στην αβεβαιότητα των μελλοντικών ταμειακών ροών ενός αιολικού πάρκου αλλά και στις αποφάσεις της διοίκησης, έννοιες τις οποίες αμελεί η παραδοσιακή θεωρία αξιολόγησης και για αυτό τείνει να υποεκτιμά τέτοια έργα. Πιο συγκεκριμένα, λαμβάνονται οι περιπτώσεις 7 Ευρωπαϊκών χωρών - Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο - για τις οποίες μελετάται η διαδικασία ανάπτυξης ενός αιολικού πάρκου και η αξία αυτού του επενδυτικού σχεδίου αν ληφθούν υπόψη τα δικαιώματα που διατηρεί ο επενδυτής κατά τη διάρκεια των βημάτων ανάπτυξης.