Μηχανισμός Βέλτιστης Εκχώρησης Ισχύος Σε Συνεργατικά Γνωστικά Ραδιοδίκτυα

Abstract

Ο στατικός τρόπος διαμοιρασμού του φάσματος σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες ανάγκες για τηλεπικοινωνιακούς πόρους έχουν οδηγήσει στην αναζήτηση τεχνολογιών που θα προσφέρουν μια πιο αποδοτική χρήση του φάσματος συχνοτήτων. Τα γνωστικά συστήματα προτείνονται ως μια λύση σε αυτό το πρόβλημα και αναφέρονται σε ένα δυναμικό σχήμα ανάθεσης φάσματος, όπου μη αδειοδοτημένοι χρήστες (δευτερεύοντες) μπορούν να μοιράζονται το φάσμα με αδειοδοτημένους χρήστες (πρωτεύοντες), οι οποίοι θα πρέπει να τηρούν συγκεκριμένους περιορισμούς. Για αυτό το λόγο, κρίνεται απαραίτητη η ανάλυση των στοιχείων, των λειτουργιών και των τεχνικών που χρησιμοποιεί ένα γνωστικό ραδιοδίκτυο ώστε να εξυπηρετεί τους δευτερεύοντες χρήστες χωρίς να επιδρά αρνητικά στην ποιότητα υπηρεσίας (QoS) των πρωτευόντων χρηστών.Η επίδοση των γνωστικών ραδιοδικτύων μπορεί να βελτιωθεί με τη χρήση μεθόδων που χρησιμοποιούνται στις συνεργατικές επικοινωνίες και παρέχουν σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως μειωμένες απαιτήσεις ισχύος και αυξημένη κάλυψη. Συγκεκριμένα, εξετάζεται η χρήση αναμεταδοτών ανάμεσα σε δευτερεύοντες χρήστες, οι οποίοι επανεκπέμπουν το σήμα που καταφθάνει από τον πομπό στο δέκτη. Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάπτυξη ενός μηχανισμού βέλτιστης εκχώρησης ισχύος σε όλους τους δευτερεύοντες κόμβους και επιλογής αναμεταδότη για την περίπτωση αναμετάδοσης διπλής κατεύθυνσης. Η ανάλυση γίνεται για πρωτόκολλα αναμετάδοσης AF και DF, υπό την παρουσία πρωτεύοντος χρήστη και με κριτήρια την μεγιστοποίηση του ρυθμού μετάδοσης των δευτερευόντων χρηστών και τη διασφάλιση ότι η παρεμβολή στον πρωτεύοντα χρήστη από το δευτερεύον γνωστικό ραδιοδίκτυο παραμένει κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο.