Αποδοτικές Τεχνικές Διαχείρισης Ραδιοπόρων Σε Ετερογενή Δίκτυα

Abstract

Οι ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις των χρηστών των κινητών τερματικών καθώς και η ανταγωνιστική σχέση μεταξύ των παρόχων των ασύρματων δικτύων κατέστησαν σαφή την ανάγκη για τεχνολογική εξέλιξη και ανάπτυξη νέων τεχνολογικών συστημάτων. Πλέον το σύγχρονο τηλεπικοινωνιακό περιβάλλον αποτελεί ένα σύμπλεγμα δικτύων, τα οποία διαφέρουν σε επίπεδο λογισμικού, αρχιτεκτονικής, κόστους εγκατάστασης, φασματικών αναγκών, εμβέλειας, χωρητικότητας, ταχύτητας, ασφάλειας και ιδιωτικότητας. Εξαιτίας αυτής της ετερογένειας, το φάσμα κατέληξε αλόγιστα κατειλημμένο (τόσο στις αδειοδοτούμενες όσο και στις μη-αδειοδοτούμενες ζώνες) με αποτέλεσμα να περιορίζεται η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και να δυσχεραίνεται η συνέργεια διαφορετικών δικτύων. Με απώτερο σκοπό την αλληλοεπικάλυψη των διαφορετικών αναγκών των συστατικών δικτύων, η εν λόγω συνέργεια μπορεί να επιτευχθεί αφού αξιοποιηθούν τα κοινά τεχνικά τους χαρακτηριστικά, αλλά και εξομαλυνθούν οι διαφορές που παρουσιάζονται μεταξύ άλλων και στο φυσικό στρώμα. Για το λόγο αυτό, παράλληλα με τη διαχείριση ετερογενών δικτυών, η εργασία εστιάζει και σε τεχνικές ανάθεσης ραδιοπόρων καθώς οι φασματικές ελλείψεις, όπως προαναφέρθηκε, είναι καίριας σημασίας και χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Πιο αναλυτικά, μελετώνται βιβλιογραφικά ώριμες τεχνικές ανάθεσης (με και χωρίς γνώση καναλιού) με τις οποίες συγκρίνονται δύο νέες προτεινόμενες τεχνικές, ενώ η αξιολόγηση τους θα προκύψει κατόπιν εκτίμησης συγκεκριμένων παραμέτρων του συστήματος (χωρητικότητα, καταναλισκόμενη ισχύς ανά τερματικό, συνολική καταναλισκόμενη ισχύς, επιρροή από ομοδιαυλικές παρεμβολές).