Κινητή Τηλε-υγεία Και Διαχείριση Σακχαρώδους Διαβήτη

Abstract

Οι Τεχνολογίες Πληροφοριών και των Επικοινωνιών έχουν παίξει έναν καταλυτικό ρόλο στο να βοηθήσουν τους επαγγελματίες στο χώρο της περίθαλψης να αναγνωρίσουν ολοένα και περισσότερο την αξία τους στην κλινική ιατρική, τη διαχείριση ασθενειών, τις στρατηγικές θεραπείας και άλλα σχετικά πεδία. Από τις πολυάριθμες εφαρμογές τους που επί του παρόντος αναπτύσσονται, η χρήση της τηλεϊατρικής είναι η κύρια δύναμη όσον αφορά την αντιμετώπιση των ζητημάτων παροχής περίθαλψης. Όπως αποδεικνύεται από αρκετές μελέτες η τηλεϊατρική έχει τελικά επιτελέσει σημαντικό ρόλο στην παροχή και τη θεραπεία ειδικά στις απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές. Παρά το αυξανόμενο ενδιαφέρον, τις προόδους στην έρευνα και την ανάπτυξη και τον τεράστιο αριθμό τρεχόντων τηλεϊατρικών εφαρμογών φαίνεται να υπάρχουν ακόμη λίγες μόνο ποσοτικές μελέτες που να απεικονίζουν το χαρακτήρα της οικονομικής πλευράς της τηλεϊατρικής και το πόσο αποδοτικές οικονομικά είναι τέτοιες λύσεις.Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια χρόνια ασθένεια, αποτέλεσμα της μικρής παραγωγής ή περιορισμένης δράσης της ορμόνης ινσουλίνη. Αυτή η δυσλειτουργία της ινσουλίνης έχει ως αποτέλεσμα τα επίπεδα της γλυκόζης να είναι εκτός φυσιολογικών ορίων, με πολλές συνέπειες τόσο άμεσες όσο και μακροχρόνιες. Μελέτες της ομάδας Diabetes Control and Complications Trial (DCCT) έδειξαν ότι ο τακτικός έλεγχος της γλυκόζης αίματος μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά τις συνέπειες του διαβήτη, όπως η αμφιβλιστροειδοπάθεια, η νεφροπάθεια και οι νευροπάθειες. Η International Diabetes Federation IDF εκτιμά ότι παγκοσμίως τουλάχιστον 151,000,000 άτομα έχουν διαβήτη. Η IDF εκτιμά ότι τουλάχιστον 15,000,000 άτομα πάσχουν από διαβήτη Τύπου 1, και τουλάχιστον 140,000,000 άτομα από διαβήτη Τύπου 2. Η παραπάνω στατιστική σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια κατάσταση, της οποίας τόσο ο έλεγχος όσο και η κατανόηση χαρακτηρίζονται από δυσκολία, καθιστούν προφανή τη σοβαρότητα του προβλήματος. Παρόλο που το πρωτόκολλο ενέσεων ινσουλίνης προσδιορίζεται από τον ιατρό, βάσει αποσπασματικών πληροφοριών σχετικά με τα επίπεδα της γλυκόζης, η ακριβής δόση και ο χρόνος λήψης της ινσουλίνης πρέπει να ρυθμιστούν από το διαβητικό. Οι ρυθμίσεις στο σχήμα της ινσουλίνης αποτελεί δύσκολο και πολύπλοκο πρόβλημα, μιας και το προφίλ της γλυκόζης είναι ταχύτατα, μη προβλέψιμα μεταβαλλόμενο, τόσο εξαιτίας της εξάρτησης του από ενδογενείς μηχανισμούς, όπως ο μεταβολισμός γλυκόζης-ινσουλίνης, όσο και από μεγάλο αριθμό παραγόντων που σχετίζονται με τις καθημερινές συνήθειες του ασθενή (λαμβανόμενοι υδατάνθρακες στα γεύματα, φυσική άσκηση, άγχος, άλλες ασθένειες, κ.λπ.). Μόνο οι πολύ συνεπείς ασθενείς, δηλαδή αυτοί μετρούν τακτικά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, και έχουν σταθερό μεταβολισμό είναι σε θέση να κάνουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις. Δυστυχώς, όμως αυτός ο τύπος των ασθενών αποτελεί μειοψηφία.Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη σχεδιασμού και υλοποίησης συστημάτων μέτρησης και συνεχούς παρακολούθησης των επιπέδων γλυκόζης οπουδήποτε και οποτεδήποτεΓια τον σκοπό αυτό έγινε μελέτη των διάφορων μοντέλων διαχείρισης του διαβήτη. Παράλληλα, μελετήθηκαν διατάξεις συνεχούς παρακολούθησης των επιπέδων γλυκόζης.