Εισαγωγή Στη Ρομποτική Χειρουργική Και Την Τηλεχειρουργική

Abstract

Αφετηρία της επεμβατικής χειρουργικής ήταν το 1987 με την πρώτη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή και της ρομποτικής χειρουργικής μόλις το 1985 με το PUMA 560, ρομπότ για να εκτελέσει νευροχειρουργικές βιοψίες με μεγαλύτερη ακρίβεια. Αξιολογώντας τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής χειρουργικής στην πραγμάτωση εγχειρήσεων, διαφόρων πεδίων, ως τώρα τεχνικά δύσκολων ή ανέφικτων, στην ενίσχυση της επιδεξιότητας, στην αντιστάθμιση του τρόμου των χεριών του χειρούργου, στην κλιμάκωση της κίνησης και στην ύπαρξη αυξημένων βαθμών ελευθερίας εκτιμούμε ότι υπερέχουν των μειονεκτημάτων που συνδέονται με την αποτελεσματικότητα της νέας τεχνολογίας, το σχεδόν απαγορευτικό κόστος, το μέγεθος, την έλλειψη συμβατών οργάνων και εξοπλισμού. Στην Intuitive Surgical ανήκει το χειρουργικό σύστημα da Vinci, καθώς και τα χειρουργικά συστήματα Zeus, Aesop, Hermes και Socrates. Τα σαφή πλεονεκτήματα, όπως η μείωση του πόνου και η ταχύτερη ανάρρωση και συνακόλουθα η μείωση του χρόνου νοσηλείας στο μισό και των νοσοκομειακών δαπανών, οδήγησαν στην έγκριση του da Vinci από την FDA για εμπορική χρήση. Με την άφιξη των ρομποτικών συστημάτων, η ρομποτική στην καρδιακή χειρουργική έχει γίνει ιδιαίτερα χρήσιμη, με την εμφάνιση της ρομποτικής εγχείρησης μιτροειδούς βαλβίδας και της καρδιακής επαναγγείωσης με το da Vinci. Οι βελτιώσεις στην τεχνολογία υπολογιστών, στην μηχανική, στην ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, μαζί με τις νέες νευροαπεικονιστικές τεχνικές, δημιούργησαν την έννοια της ψηφιακής ρομποτικής χειρουργικής, δοθέντος ότι η αυξανόμενη ανάγκη για μεγαλύτερη μεγέθυνση και μικρότερα εργαλεία είχε καταστήσει ανέφικτο για το ανθρώπινο χέρι να εκτελεί τα καθήκοντα του. Το NeuroMate (1987), το Minerva, το RAMS, το NeuRobot και το Spine Assist Robot είναι μόνο μερικά από τα συστήματα που χρησιμοποιούνται στην ρομποτική νευροχειρουργική. Η νευροχειρουργική στο μέλλον θα περιλαμβάνει συστήματα που θα μπορούν να εκτελέσουν ευρύ φάσμα νευροχειρουργικών επεμβάσεων, αυξανομένη χρήση τηλεδιάσκεψης και τηλεχειρουργικής, βελτιώσεις στην τεχνητή νοημοσύνη και την εικονική πραγματικότητα όπου τα ρομπότ θα μπορούν να διαισθάνονται τι σκέφτεται ο χειρούργος παρέχοντας την κατάλληλη απόκριση. Η ουρολογική χειρουργική ασπάστηκε την χρήση της ρομποτικής και ιδιαίτερα της τηλεχειρουργικής και την ολοκλήρωση πολυμέσων, τηλεπικοινωνιών και ρομποτικής. Οι προσομοιωτές εικονικής πραγματικότητας θα επέτρεπαν, εκτός των άλλων πλεονεκτημάτων, στους χειρούργους να σχεδιάζουν χειρουργικές επεμβάσεις πριν κάνουν οποιαδήποτε τομή. Η εφαρμογή της ρομποτικής χειρουργικής εκδηλώνεται με τη μορφή ΤΗΑ και ΤΚΡ τόσο σε επίπεδο προεγχειρητικού σχεδιασμού, όσο και στη διάρκεια της επέμβασης με την συλλογή και εισαγωγή δεδομένων σε ένα χειρουργικό σύστημα και την συνεργασία ρομπότ-χειρούργου. Η όλη λειτουργία εξασφαλίζεται με ορθοπεδικά εμπορικά χειρουργικά συστήματα, που προσφέρουν τη μοναδική δυνατότητα εκτέλεσης εγχειρήσεων από απόσταση. Οι υπάρχοντες περιορισμοί της τηλεχειρουργικής συνδέονται με την τηλεπικοινωνιακή τεχνολογία, το κόστος, την έλλειψη επαφής ασθενή-γιατρού και νομικού πλαισίου σε θέματα ευθύνης, δικαιοδοσίας, ιδιωτικού απορρήτου και ασφάλειας, συγκατάθεσης και επάρκειας προσόντων, κυρίως για να ενθαρρύνουμε την διεύρυνση της. Δοθέντος όμως ότι είναι συνημμένη με τη χρήση πολυμέσων απαιτείται συχνά ένα πολύ ευρύ φάσμα και δίκτυα με υψηλή ταχύτητα και μικρή καθυστέρηση, που ικανοποιούνται από διάφορες τηλεπικοινωνιακές τεχνικές.