Μελέτη Μονοπωλιακών Δικαιωμάτων Σε Τεχνολογίες 4ης Γενιάς

Abstract

Στην «κοινωνία της γνώσης» όπως αυτή διαμορφώνεται στις μέρες μας , το σύστημα προστασίας των εφευρέσεων και γενικότερα της διανοητικής ιδιοκτησίας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα . Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας αφενός προστατεύουν τις επενδύσεις που έχουν γίνει στα πλαίσια ερευνητικών και αναπτυξιακών εγχειρημάτων και αφετέρου διαχέουν τις τεχνολογικές εξελίξεις . Ενδιαφέρουσα είναι η διαπίστωση ότι το 80% της τεχνολογίας που έχει παραχθεί παγκοσμίως είναι καταγεγραμμένη στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Σήμερα είναι δυνατή η αναζήτηση της πληροφορίας αυτής μέσα από διεθνείς βάσεις δεδομένων οι οποίες περιλαμβάνουν περισσότερα από 54 εκατομμύρια διπλώματα .Βασικό χαρακτηριστικό του συστήματος προστασίας των εφευρέσεων είναι η διεθνοποίηση και η κατοχύρωσή του μέσα από τη θέσπιση των λεγόμενων Intellectual Property Rights (IPR) . Διεθνείς μάλιστα συνθήκες επιβάλλουν την σχετική εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών και την αναγνώριση των δικαιωμάτων των εφευρετών ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής τους . Επίσης διευκολύνεται η διεθνής κατοχύρωση , ενώ υπάρχουν και διεθνή διπλώματα που παράγουν τα ίδια αποτελέσματα με τα εθνικά . Συνήθη πρακτική που ακολουθείται είναι η παραχώρηση των δικαιωμάτων κυριότητας της εκάστοτε διανοητικής ιδιοκτησίας σε τρίτους , η οποία απαιτεί την καταβολή του αντίστοιχου αντιτίμου . Κάτι τέτοιο καθιστά τον τομέα των IPR πηγή σημαντικών εσόδων. Δεν είναι λίγες μάλιστα οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι κάτοχοι διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας εκμεταλλεύονται το πλεονέκτημα που τους προσφέρει η κτήση τους αυτή και απαιτούν υπέρογκα και παράλογα ποσά για τη χορήγηση αδειών χρήσης των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που έχουν στην κυριότητά τους . Από την άλλη , η αποκλειστική και μονόπλευρη χρήση πρωτότυπων τεχνολογικών επιτευγμάτων νομοτελειακά οδηγεί στην εγκαθίδρυση ενός είδους προσωρινού μονοπωλίου αορίστου διάρκειας , η ύπαρξη του οποίου ενισχύεται από τον κρατικό μηχανισμό . Το μονοπώλιο αυτό δρα ως εξής : όταν κατοχυρώνεται σε κάποιον μια ευρεσιτεχνία , κανένα κομμάτι αυτής δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε άλλο χωρίς την έγκριση του δημιουργού . Για τον περιορισμό των παραπάνω φαινομένων ορισμένοι διεθνείς οργανισμοί όπως οι IEEE και ETSI έχουν καθιερώσει την εκ των προτέρων γνωστοποίηση των όρων και των συνθηκών που αναφέρονται στα IPR και σε ενδεχόμενη παραχώρησή τους πριν ακόμα και από την κατοχύρωση μιας καινούριας τεχνολογίας . Κάτι τέτοιο διασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία του ανταγωνισμού και δρα αποτρεπτικά ενάντια σε ενδεχόμενες προσπάθειες αισχροκέρδειας , που δυσχεραίνουν την έρευνα και την καινοτομία . Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της εξέλιξης των πνευματικών δικαιωμάτων (IPR) στο πλαίσιο του τεχνολογικού ανταγωνισμού . Επιχειρούμε μια σκιαγράφηση του ρόλου που διαδραματίζουν τα IPR στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών τεχνολογιών 4ης γενιάς , επικεντρωνόμενοι στο mobile WiMAX , το Long-Term Evolution (LTE) και το Ultra Mobile Broadband (UMB) , τα οποία συγκαταλέγονται μεταξύ των 4G αναδυομένων τεχνολογιών . Αναλύουμε τη μετεξέλιξη της διανοητικής ιδιοκτησίας σε τομέα επιχειρηματικής δραστηριότητας και μάλιστα ιδιαίτερα προσοδοφόρο υπό το πρίσμα κανόνων και πλαισίων που επιβάλλουν διεθνείς οργανισμοί όπως οι ITU , IEEE και ETSI .