Δυναμική Ανάθεση Εύρους Ζώνης Σε Παθητικά Οπτικά Δίκτυα

Abstract

Η διαρκής αύξηση των αναγκών για εύρος ζώνης σε παγκόσμιο επίπεδο έχει οδηγήσει την τελευταία δεκαετία στην εγκατάλειψη του χαλκού και τη σταδιακή μετάβαση σε δίκτυαπρόσβασης οπτικών ινών. Από τις διαθέσιμες τεχνολογίες οπτικών δικτύων πρόσβασης, τα παθητικά οπτικά δίκτυα εμφανίζουν σαφή πλεονεκτήματα, γεγονός που αποδεικνύεται από τον υψηλό βαθμό διείσδυσής τους στη πλειοψηφία των αγορών. Το πρωτόκολλο G-PON, προτυποποιημένο από την ITU-T στις συστάσεις G.984.x, προσφέρει αυξημένη απόδοση και εγγυήσεις ποιότητας για ένα ευρύ φάσμα υποστηριζόμενων υπηρεσιών.Η ανάθεση του εύρους ζώνης στα δίκτυα G-PON πραγματοποιείται με δυναμικό τρόπο, ωστόσο ο αλγόριθμος δυναμικής ανάθεσης εύρους ζώνης δεν προσδιορίζεται στις συστάσεις της ITU-T και αφήνεται στην κρίση του κατασκευαστή του δικτυακού εξοπλισμού. Η επίδραση του αλγορίθμου δυναμικής ανάθεσης εύρους ζώνης που χρησιμοποιείται στην υλοποίηση ενός δικτύουG-PON είναι κρίσιμη για την επίτευξη αποδοτικής και δίκαιης χρησιμοποίησης του εύρους ζώνης με έμφαση στη ροή ανόδου και παράλληλα τη δυνατότητα υποστήριξης των απαιτήσεων ποιότηταςυπηρεσίας διάφορων εφαρμογών. Στο πλαίσιο της παρούσας διπλωματικής εργασίας μοντελοποιήθηκε το πρωτόκολλο G-PON με χρήση του περιβάλλοντος προσομοίωσης OPNET και εκτελέσθηκαν προσομοιώσεις με στόχο το προσδιορισμό του σημείου βέλτιστης λειτουργίας, εξετάζοντας το αποτέλεσμα εύρους ρυθμίσεων και αλγορίθμων δυναμικής ανάθεσης εύρους ζώνης.