Επίδοση Συστημάτων Συνεργατικής Επικοινωνίας Με Δύο Επαναλήπτες, Σε Περιβάλλον Με Συσχετισμένες Διαλείψεις Σκίασης

Abstract

Ένα σύστημα συνεργατικής διαφορικότητας με πλήθος επαναληπτών όπου ο τελικός χρήστης/δέκτης συνδυάζει τα λαμβανόμενα σήματα από τους επαναλήπτες και το απευθείας σήμα, συνιστά μία πρακτική και χρήσιμη αρχιτεκτονική συστήματος όταν οι ραδιοδίαυλοι υποφέρουν από διαλείψεις.Σε αυτή τη διπλωματική εργασία παρουσιάζονται πρωτότυποι αναλυτικοί τύποι και αριθμητικά αποτελέσματα για την επίδοση των συστημάτων συνεργατικής επικοινωνίας με δύο επαναλήπτες , σε περιβάλλον συσχετισμένων λογαριθμοκανονικών διαλείψεων ( Κεφάλαιο 4 ). Η μελέτη των συστημάτων γίνεται για το πρωτόκολλο Σταθερής Επανάληψης ( Fixed Relaying) και για τη χρήση των πρωτοκόλλων πολλαπλής πρόσβασης, TDMA ( Time Domain Multiple Access ) και SDMA (Space Domain Multiple Access ). Ο κόμβος προορισμού/δέκτης συνδυάζει τις λαμβανόμενες εκδοχές του μεταδιδόμενου σήματος μέσω των τεχνικών της επιλογής ( Selection Combining - SC ) ή του συνδυασμού μέγιστου λόγου ( Maximal Ratio Combining - MRC ).Η επίδοση του προτεινόμενου συστήματος συγκρίνεται με το βασικό συνεργατικό σύστημα, που χρησιμοποιεί έναν επαναλήπτη (αρχιτεκτονική τριγωνικού σχήματος) και η οποία παρουσιάζεται στο τρίτο κεφάλαιο, και με την απευθείας ζεύξη ώστε να αποκαλυφθεί η προσφορά της συνεργατικότητας. Οι προτεινόμενες εκφράσεις για την πιθανότητα αποκοπής του συστήματος, μπορούν να εφαρμοστούν σε διάφορες περιπτώσεις διάδοσης όπου η λογαριθμοκανονική κατανομή χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις διαλείψεις μεγάλης κλίμακας (διαλείψεις σκίασης) όπως είναι η διάδοση σε εσωτερικό ή εξωτερικό περιβάλλον.Τέλος η επίδραση της επιλογής των λογαριθμοκανονικών παραμέτρων (συμπεριλαμβανομένης και της συσχέτισης) στην επίδοση των συστημάτων συνεργατικής επικοινωνίας εξετάζεται με αριθμητικά αποτελέσματα.