Πολιτικές Λειτουργίας Ηλιοθερμικών Σταθμών - Τεχνολογίας Παραβολικών Κατόπτρων - Και Βέλτιστη Διαστασιολόγησή Τους Με Χρήση Γενετικών Αλγορίθμων

Abstract

Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η προσομοίωση ενός ηλιοθερμικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής, τεχνολογίας παραβολικών κατόπτρων, ο οποίος εγκαθίστανται σε μη διασυνδεδεμένο νησιωτικό σύστημα και λειτουργεί χωρίς αλλά και με περιορισμούς διείσδυσης ισχύος. Οι περιορισμοί που επιβάλλονται δεσμεύουν την ισχύ εξόδου του σταθμού σε συγκεκριμένες ώρες του 24ώρου όπου μπορεί να υφίσταται δυσχέρεια απορρόφησης της ισχύος αυτής από το σύστημα του νησιού.Εκτός από τις προσομοιώσεις που αφορούν την πολιτική λειτουργίας του σταθμού και τα προκύπτοντα ενεργειακά και οικονομικά αποτελέσματα, χρησιμοποιούνται ακόμη Γενετικοί Αλγόριθμοι για να βελτιστοποιήσουν τη διαστασιολόγηση των κύριων συνιστωσών του σταθμού. Συγκεκριμένα υιοθετούνται δύο σενάρια. Στο πρώτο σενάριο, θεωρώντας σταθερή την ονομαστική ισχύ του σταθμού, μεταβάλλονται η έκταση της γης και το μέγεθος της ενεργειακής αποθήκης του σταθμού ούτως ώστε να επιτευχθεί μεγιστοποίηση του εσωτερικού βαθμού απόδοσης της επένδυσης (IRR). Στο δεύτερο σενάριο, θεωρώντας σταθερή την έκταση γης που είναι διαθέσιμη για τον σταθμό, μεταβάλλονται η ονομαστική ισχύς του σταθμού και το μέγεθος της ενεργειακής αποθήκης με σκοπό και πάλι να επιτευχθεί μεγιστοποίηση του IRR.