Πολυκριτήρια Αξιολόγηση Μέτρων Ασφάλειας Σε Πληροφοριακά Συστήματα Εμπορικών Λιμένων

Abstract

Οι εμπορικοί λιμένες αποτελούν κρίσιμες υποδομές πληροφορικής καθώς φιλοξενούν κρίσιμα πληροφοριακά συστήματα. Διαχειρίζονται μεγάλο αριθμό ευαίσθητων δεδομένων, κρίσιμων πληροφοριών και υπηρεσιών, ενώ καθημερινά εξυπηρετούν μεγάλο αριθμό χρηστών και αλληλεπιδρούν με άλλους φορείς. Οι παραπάνω υποδομές είναι συνεχώς εκτεθειμένες σε ένα μεγάλο αριθμό απειλών και αδυναμιών που μπορούν να βλάψουν την ορθή και αδιάκοπη λειτουργία ενός εμπορικού λιμένα και των οργανισμών του περιβάλλοντος του. Όπως λοιπόν γίνεται κατανοητό, η ανάλυση και διαχείριση της ασφάλειας του πληροφοριακού συστήματος ενός εμπορικού λιμένα είναι σημαντική για την ομαλή λειτουργία και την επίτευξη των επιχειρησιακών στόχων, τόσο του ίδιου του οργανισμού, όσο και των συνεργαζόμενων με αυτόν φορέων. Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται στο στάδιο της θεραπείας κινδύνου, της διαδικασίας ανάλυσης και διαχείρισης επικινδυνότητας πληροφοριακών συστημάτων, με στόχο την αξιολόγηση και επιλογή των κατάλληλων μέτρων ασφάλειας σε πληροφοριακά συστήματα εμπορικών λιμένων.Ωστόσο η σύγκριση και τελική επιλογή των μέτρων προστασίας δεν αποτελεί μονοδιάστατο πρόβλημα, αλλά ένα πολύπλοκο σύγχρονο πρόβλημα απόφασης που συνίσταται από πολλαπλά κριτήρια. Η ύπαρξη πολλαπλών κριτηρίων καθιστά τον τρόπο συλλογής, επεξεργασίας και αξιοποίησης της πληροφορίας αρκετά πιο σύνθετο και διαφορετικό, σε σχέση με εκείνον των μονοκριτήριων αναλύσεων, ωστόσο προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία και προοπτικές στον αποφασίζοντα διότι εξετάζονται περισσότερες διαστάσεις. Το εργαλείο που θα εξυπηρετήσει την επίτευξη του στόχου της παρούσας διπλωματικής είναι η πολυκριτήρια ανάλυση, η οποία αποτελεί ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο και διαδεδομένο εργαλείο για την υποστήριξη αποφάσεων μέσα από τη συστηματική εξαγωγή τεκμηριωμένων επιλογών. Συγκεκριμένα για τη σύγκριση και αξιολόγηση των μέτρων ασφάλειας προτείνεται η εφαρμογή μιας πολυκριτήριας προσέγγισης που στηρίζεται στη θεωρία του συναινετικού προγραμματισμού. Η αξιολόγηση των εναλλακτικών δράσεων στηρίζεται σε ένα σύστημα έντεκα κριτηρίων που είναι βασισμένο στους παρακάτω άξονες προτίμησης: α) εφικτότητα, β) αειφορία, γ) συντήρηση και δ) επιπτώσεις-αποτελεσματικότητα. Η εφαρμογή της προτεινόμενης μεθοδολογίας παρουσιάζεται μέσα από τη μελέτη μιας περίπτωσης όπου δίνεται βαρύτητα στα κριτήρια που αφορούν στο κόστος υλοποίησης ενός συνδυασμού μέτρων ασφάλειας και στο επίπεδο επικινδυνότητας. Τέλος, οι εναλλακτικές δράσεις-μέτρα απεικονίζονται γραφικά, έτσι ώστε οι ορατές κατά Pareto βέλτιστες λύσεις να είναι κατανοητές και άμεσα εκμεταλλεύσιμες από τους ενδιαφερόμενους -αποφασίζοντες.