Σχεδιασμός Μηχανισμών Με Επαλήθευση

Abstract

Η βασική θεωρία σχεδιασμού μηχανισμών υποθέτει ότι οι παίκτες μπορούν να ακολουθήσουν οποιαδήποτε από τιςδυνατές στρατηγικές. Επομένως ο μηχανισμός δεν μπορεί να χρησημοποιήσει κάποια πληροφορία η οποία μπορεί ναπροσφέρεται εύκολα. Κάνοντας μια μικρή παραλαγή αυτού του μοντέλου μπορούμε να υποθέσουμε ότιοι δυνατές στρατηγικές για κάθε παίκτη είναι περιορισμένες και εξαρτώνται από την πραγματική κατάσταση του παίκτη.Σ' αυτην την εργασία μελετάμε τον τρόπο με τον οποίο αλλάζει ο σχεδιαμός μηχανισμών όταν υποθέτουμεαυτόν τον περιορισμό στις στρατηγικές που ονομάζουμε \textit{επαλήθευση}.Η πρώτη διαφορά που συναντάμε είναι ότι στον σχεδιασμό μηχανισμών με επαλήθευση εμφανίζεται η δυνατότηταυλοποίησης μη-φιλαλήθη συναρτήσεων κοινωνικής επιλογής. Παρουσιάζουμε τις αιτίες που συμβαίνει αυτό καθώςκαι τους λογούς που κάνουν αυτόν τον τρόπο υλοποίησης μη εφαρμόσιμο όταν απαιτούμε την ύπαρξη κυρίαρχηςστρατηγικής. Ύστερα παρουσιάζουμε την δύναμη που αποκτάει αυτός ο τρόπος υλοποίησης όταναπαιτήσουμε ύπαρξη \textlatin{nash} ισορροπίας.Σ' αυτήν την εργασία επίσης μελετάμε τους λόγους που κάνουν την συμμετρική επαλήθευση μη χρήσιμη στηνυλοποίσηση συναρτήσεων κοινωνικής επιλογής. Για πρώτη φορά μελετάμε γενική συμμετρική επαλήθευσηεφαργμοσμένη σε οποιδήποτε σύνολο δυνατών στρατηγικών. Επειδή η απλούστερη μορφήσυμμετρικής επαλήθευσης είναι η τοπική επαλήθευση τα αποτελέσματα μας μπορύν να εφαρμοστούν στηνμελέτη της σχέσης μεταξύ τοπικής και ολικής φιλαλήθειας.Για να ολοκληρώσουμε την εικόνα της ανάλυσης εξετάζουμε και αποδεικνύουμε την δύναμη και την σημασίατης μη συμμετρικής επαλήθευσης στην φιλαλήθη υλοποίηση συναρτήσεων κοινωνικής επιλογής.