Θεωρητική Προσέγγιση Συστήματος Αξιολόγησης Εμβοών

Abstract

Με τον όρο εμβοή εννοούμε την αντίληψη ήχου χωρίς την ύπαρξη ηχητικού ερεθίσματος. Είναι μια πάθηση από την οποία πάσχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι. Υπάρχουν όμως ακόμα κενά γύρω από την παθοφυσιολογία, τη διάγνωση και την θεραπεία αυτής της πάθησης. Στο κομμάτι της διάγνωσης, το κυριότερο εργαλείο που χρησιμοποιείται σήμερα είναι η προσωπική μαρτυρία του ασθενή και απουσιάζει ένα αντικειμενικό κριτήριο. Σύμφωνα με έρευνες υπάρχει μία θεωρία που είναι αρκετά υποσχόμενη. Βασίζεται πάνω στο κομμάτι της προπαλμικής αναστολής του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού και ελέγχει αν ο εσωτερικός θόρυβος των εμβοών θα μπορούσε να «γεμίσει» ένα κενό σε έναν υπάρχον θόρυβο στο υπόβαθρο, και έτσι να εμποδίσει ή να μειώσει το φαινόμενο της προπαλμικής αναστολής που θα συνέβαινε κανονικά με το συνδυασμό του κενού και της ύπαρξης ενός δυνατού ηχητικού ερεθίσματος. Η μέθοδος αυτή πρέπει να δοκιμαστεί περισσότερο και ειδικά στον άνθρωπο για να διαπιστωθεί η διαγνωστική της ικανότητα. Στην παρούσα εργασία προτείνουμε ένα θεωρητικό μοντέλο διάταξης για πειράματα βασισμένα σε αυτή τη θεωρία σε ανθρώπους. Η διάταξη αποτελείται από μια ψηφιακή γεννήτρια ήχων που προσομοιάσαμε μαζί με ένα γραφικό περιβάλλον, έναν ηλεκτρομυογράφο που προμηθευτήκαμε με κατάλληλο λογισμικό καταγραφής και έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή.