Η αξιολόγηση των επενδύσεων σε διαχείριση φορτίου για την ανάπτυξη του δικτύου

Abstract

Τα κλασικά ντετερμινιστικά μοντέλα που εφαρμόζονται στην αποτίμηση των επενδύσεων σε δίκτυα διανομής ενδέχεται να μην είναι επαρκή για κάποιες περιπτώσεις λήψης αποφάσεων στον πραγματικό κόσμο, καθώς δεν λαμβάνουν υπόψιν την αβεβαιότητα που βρίσκεται στις πιο σημαντικές μεταβλητές στις οποίες στηρίζεται ο προγραμματισμός του δικτύου (π.χ. αύξηση φορτίου). Συνεπώς, υπάρχει κίνδυνος επένδυσης σε πολύ μεγάλη ή πολύ μικρή αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος του δικτύου και ως εκ τούτου αναποτελεσματική χρήση των περιουσιακών του στοιχείων, γεγονός που δημιουργεί περιττά κόστη (π.χ. λειτουργικά κόστη, κόστη επένδυσης και συντήρησης) τα οποία μεταφέρονται στη συνέχεια στον τελικό καταναλωτή. Μία εναλλακτική αναδυόμενη λύση στο πλαίσιο της ανάπτυξης των έξυπνων δικτύων είναι η αξιοποίηση της ανεκμετάλλευτης χωρητικότητας δικτύου μέσω απόκρισης ζήτησης (Demand-Side Response - DSR). Σε αυτή τη διπλωματική μελέτη, παρουσιάζουμε ένα γενικό πλαίσιο πραγματικών επιλογών για την οικονομική αξιολόγηση του DSR ως έναν «έξυπνο» σχεδιασμό δικτύου διανομής υπό αβεβαιότητα, συγκρίνοντας δύο διαφορετικές επενδυτικές στρατηγικές, την DSR και την κλασική ενίσχυση του δικτύου (π.χ. κατασκευή νέων γραμμών), βάσει διαφορετικών μετρήσεων κόστους και κινδύνου. Για την καλύτερη αξιοπιστία των αποτελεσμάτων αναπτύχθηκαν τρία σενάρια ετήσιας αύξησης της ζήτησης, εξετάζοντας παράλληλα διαφορετικά σενάρια για τα κόστη αποπληρωμής των καταναλωτών για την περικοπή του φορτίου τους. Μέσω της ανάλυσης ευαισθησίας υποδεικνύεται η μέγιστη επιτρεπτή πληρωτέα τιμή για την υπηρεσία DSR ώστε να παραμένει προτιμητέα έναντι της κλασικής ενίσχυσης του δικτύου. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι το DSR μπορεί να είναι μια οικονομική επιλογή για καθυστέρηση ή ακόμη και αποφυγή μεγάλων μη αναστρέψιμων επενδύσεων σε χωρητικότητα, μειώνοντας έτσι το συνολικό κόστος για τους τελικούς πελάτες.