Μεθοδολογία αξιολόγησης βιωσιμότητας των δράσεων αποκατάστασης σε περιοχές κατεστραμμένες από μέγα-πυρκαγιές

Abstract

Τα στοιχεία της επιστημονικής κοινότητας επιβεβαιώνουν την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η νέα αυτή πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής δημιουργεί πίεση στη διεθνή κοινότητα να θέσει στόχους για τον μετριασμό της, μέσω της προσπάθειας σταδιακής εκμηδένισης των εκπομπών. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ήδη εμφανείς, μέσω της αύξησης της θερμοκρασίας και την εκθετική αύξηση της έντασης και της συχνότητας των φυσικών καταστροφών, με άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις για τον πλανήτη. Η παρούσα εργασία ασχολείται με την αξιολόγηση των προτεινόμενων έργων αποκατάστασης σε μία περιοχή κατεστραμμένη από μέγα-πυρκαγιές ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται διεθνή παραδείγματα και μέθοδοι αποκατάστασης πληγεισών περιοχών από φυσικές καταστροφές, ενώ παράλληλα αναλύονται σύγχρονες προσεγγίσεις βιωσιμότητας για την οικονομία και το σχεδιασμό που δύναται να χρησιμοποιηθούν στο εγγύς μέλλον ως μέρος των προσπαθειών προς αυτήν την κατεύθυνση. Η εργασία αυτή φιλοδοξεί να εμπνευστεί από αυτά τα μοντέλα για να προτείνει ένα μεθοδολογικό πλαίσιο κατάλληλο για την ελληνική πραγματικότητα, καθώς η συχνότητα και η ένταση των φυσικών καταστροφών έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια (ενδεικτικά αναφέρονται η ολική καταστροφή του πευκοδάσους της Βόρειας Εύβοιας και η πυρκαγιά στην Βαρυμπόμπη Αττικής το 2021). Το πλαίσιο αξιολόγησης αναπτύσσεται με βασικούς άξονες την βιωσιμότητα και την ευημερία της τοπικής κοινότητας. Το πλαίσιο αυτό, σε συνδυασμό με τις μεθοδολογίες που θα εξεταστούν, αποσκοπεί να αποτελέσει υπόβαθρο τόσο για δημόσιους όσο και για ιδιωτικούς φορείς που θα δραστηριοποιηθούν σε αυτές τις περιοχές. Τέλος, επιθυμητό στόχο αποτελεί η ανάδειξη των θετικών σημείων της βιώσιμης ανάπτυξης στους κατοίκους της εκάστοτε περιοχής ώστε σταδιακά να δημιουργηθούν κοινωνίες βιώσιμες, ανθεκτικές και προσαρμοσμένες στην νέα πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής.