Aνάλυση της σχέσης της πρόβλεψης με την κερδοφορία χαρτοφυλακίων

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται στην ανάλυση της σχέσης μεταξύ προβλέψεων και κερδοφορίας χαρτοφυλακίων, αξιοποιώντας τα δεδομένα του διαγωνισμού M6. Ο κύριος στόχος είναι να εξεταστεί πώς οι προβλέψεις επηρεάζουν την κερδοφορία των χαρτοφυλακίων και να αναπτυχθούν μεθοδολογίες που θα μεταφράζουν τα κερδοφόρα χαρτοφυλάκια σε ακριβείς προβλέψεις. Στην πραγματικότητα, οι επενδύσεις δεν βασίζονται αποκλειστικά στις προβλέψεις, αφού επηρεάζονται από πολλούς και διάφορους παράγοντες. Μέσα από την ανάλυση της κερδοφορίας των χαρτοφυλακίων, μπορεί να γίνει κατανοητό, πώς αυτοί οι παράγοντες αλληλοεπιδρούν με τις προβλέψεις και να αναπτυχθούν μεθοδολογίες που όχι μόνο βελτιώνουν τις προβλέψεις αλλά τις προσαρμόζουν σε ένα δυναμικό και πολυσύνθετο επενδυτικό περιβάλλον.

Η εργασία ξεκινάει με μια ανασκόπηση των θεωρητικών προσεγγίσεων και των μεθόδων πρόβλεψης και ανάλυσης που χρησιμοποιούνται στις χρηματοοικονομικές αγορές. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται οι τρεις μεθοδολογίες b1, b2 και b3 που εφαρμόστηκαν για την πρόβλεψη της πιθανότητας κάθε περιουσιακού στοιχείου να κατατάσσεται σε κάθε πεμπτημόριο. Οι μεθοδολογίες αυτές διαφοροποιούνται μόνο στον τρόπο υπολογισμού της τυπικής απόκλισης. Η b1 θεωρεί την τυπική απόκλιση σταθερή για όλα τα περιουσιακά στοιχεία. Η b2 υπολογίζει την τυπική απόκλιση συγκρίνοντας την πραγματική αστάθεια κάθε περιουσιακού στοιχείου με τον μέσο όρο της αστάθειας της προηγούμενης περιόδου. Η b3 χρησιμοποιεί την τυπική απόκλιση της ημερήσιας αξιολόγησης των τιμών της προηγούμενης περιόδου. Αυτές οι μεθοδολογίες, μέσω της εφαρμογής συναρτήσεων αθροιστικής κατανομής, παρέχουν τις πιθανότητες για την κατάταξη των περιουσιακών στοιχείων σε κάθε πεμπτημόριο. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκαν και δοκιμάστηκαν διάφορες μεθοδολογίες επεξεργασίας για τη βελτίωση της ακρίβειας των προβλέψεων. Η συνάρτηση επεξεργασίας av συσχετίζει την αστάθεια με το κέρδος, κατατάσσοντας τα περιουσιακά στοιχεία σε τρία επίπεδα ρίσκου, με τα υψηλής αστάθειας να προσφέρουν το μεγαλύτερο κέρδος αλλά και ρίσκο. Επιπλέον, οι μεθοδολογίες επεξεργασίας nt, (0.6-0.4), και (0.7-0.3) αναπτύχθηκαν για την ανάλυση της τάσης στα περιουσιακά στοιχεία, αναδιαρθρώνοντας τις πιθανότητες με διαφορετικούς τρόπους για να αντικατοπτρίζουν την κυρίαρχη τάση. Η τεχνική max0.35 εφαρμόστηκε για να περιορίσει τις υπερβολικά υψηλές εκτιμώμενες πιθανότητες. Η ανάλυση δείχνει ότι η μεθοδολογία b2, όταν υποβάλλεται στις συναρτήσεις επεξεργασίας av και max0.35 μπορεί να παράγει ακριβείς προβλέψεις για τη σχετική κατάταξη των περιουσιακών στοιχείων. Το βασικό συμπέρασμα της εργασίας είναι ότι τα κερδοφόρα χαρτοφυλάκια μπορούν να προσφέρουν σημαντική αξία στον τομέα της πρόβλεψης, παρά τη δυσκολία που υπάρχει λόγω της δυναμικής και θορυβώδους φύσης των αγορών. Η συλλογή ποιοτικών δεδομένων, η χρήση προηγμένων αλγορίθμων, η συνεχής αναπροσαρμογή των μοντέλων και η ενσωμάτωση εξωτερικών παραγόντων είναι απαραίτητα για τη βελτίωση της ακρίβειας των προβλέψεων. Η εργασία καταλήγει προτείνοντας βελτιώσεις στις υπάρχουσες μεθόδους και ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω έρευνα στο πεδίο της πρόβλεψης χρηματοοικονομικών αγορών.