Αξιολόγηση των μη ενεργειακών οφελών των έργων ενεργειακής αποδοτικότητας σε κτίρια μέσω πολυκριτήριας ανάλυσης

Abstract

Η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων αποτελεί τα τελευταία χρόνια βασικό πυλώνα της ευρωπαϊκής και εθνικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης. Ωστόσο, πέρα από τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, τέτοιες παρεμβάσεις συνοδεύονται συχνά από σημαντικά μη ενεργειακά οφέλη (Non-Energy Benefits – NEBs), όπως η βελτίωση της θερμικής και οπτικής άνεσης, η αύξηση της παραγωγικότητας ή της υγείας των χρηστών, καθώς και η αναβάθμιση της εμπορικής αξίας των κτιρίων. Παρά τη σημασία τους, τα οφέλη αυτά συχνά παραβλέπονται στην αξιολόγηση των έργων, κυρίως λόγω της απουσίας ενός συστηματοποιημένου και αποδεκτού πλαισίου μέτρησης και στάθμισης τους.

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάπτυξη και εφαρμογή μιας καινοτόμου μεθοδολογίας ιεράρχησης και στάθμισης των μη ενεργειακών οφελών, η οποία συνδυάζει τη μέθοδο Best-Worst (BWM) για τις βασικές κατηγορίες κριτηρίων με τη μέθοδο Point Allocation για τα αντίστοιχα υποκριτήρια. Ο συνδυασμός αυτός, ο οποίος – βάσει της υπάρχουσας βιβλιογραφίας – δεν έχει εφαρμοστεί ξανά, αποσκοπεί στην επίτευξη ενός φιλικού προς τον χρήστη, μεθοδολογικά στιβαρού και γνωστικά αποδοτικού εργαλείου, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί σε εφαρμογές ενεργειακού σχεδιασμού και αξιολόγησης έργων ανακαίνισης.

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης επιβεβαιώνουν την εφικτότητα, αξιοπιστία και πρακτική αξία της προτεινόμενης προσέγγισης. Τα τελικά βάρη που προέκυψαν από τον υπολογισμό των προτιμήσεων των συμμετεχόντων αναδεικνύουν τις πλέον κρίσιμες κατηγορίες και επιμέρους δείκτες μη ενεργειακών οφελών που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την αποτίμηση ενεργειακών παρεμβάσεων.