Η Ψηφιοποίηση και η Αυτοματοποίηση στη Διαχείριση του Ασύλου και της Μετανάστευσης

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τη συμβολή της ψηφιοποίησης και της αυτοματοποίησης στη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης, εστιάζοντας στο πλαίσιο πολιτικής και διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στόχος της μελέτης είναι η αποτύπωση του τρόπου με τον οποίο οι αναδυόμενες τεχνολογίες —όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η μηχανική μάθηση, τα μεγάλα δεδομένα και τα βιομετρικά συστήματα— αναδιαμορφώνουν τις διοικητικές διαδικασίες, ενισχύοντας την αποδοτικότητα, τη διαφάνεια και την ασφάλεια των μηχανισμών λήψης αποφάσεων. Η έρευνα εξετάζει επίσης τις κοινωνικοοικονομικές, θεσμικές και νομικές επιπτώσεις αυτής της τεχνολογικής μετάβασης, με έμφαση στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, στην ασφάλεια και διαχείριση των προσωπικών δεδομένων, καθώς και στους κινδύνους που απορρέουν από την αλγοριθμική μεροληψία. Η μεθοδολογική προσέγγιση συνδυάζει ανάλυση πολιτικής, νομικών πλαισίων και τεχνοοικονομική αξιολόγηση, επιδιώκοντας να αποτιμήσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της υιοθέτησης αυτοματοποιημένων ψηφιακών συστημάτων στη μεταναστευτική διακυβέρνηση. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η ψηφιοποίηση δύναται να λειτουργήσει ως καταλύτης εκσυγχρονισμού των διοικητικών μηχανισμών, υπό την προϋπόθεση ότι συνοδεύεται από επαρκή θεσμική εποπτεία, διαφάνεια και λογοδοσία. Ειδικότερα, προτείνεται η ανάπτυξη ολοκληρωμένων ρυθμιστικών πλαισίων που θα διασφαλίζουν την ισορροπία μεταξύ τεχνολογικής αποδοτικότητας και προστασίας δικαιωμάτων, ενισχύοντας τη νομιμοποίηση και τη βιωσιμότητα των πολιτικών μετανάστευσης. Η εργασία καταλήγει ότι η επιτυχής ενσωμάτωση των ψηφιακών και αυτοματοποιημένων λύσεων στη διαχείριση ασύλου και μετανάστευσης απαιτεί μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση, η οποία να συνδυάζει την καινοτομία με τον σεβασμό στις δημοκρατικές αξίες και στα δικαιώματα των αιτούντων ασύλου και των μεταναστών.