Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού: Επιδράσεις στην Παραγωγικότητα και την Ικανοποίηση των Εργαζομένων

Abstract

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) αναδεικνύεται σε ένα από τα πιο δυναμικά εργαλεία της σύγχρονης εποχής, με διαρκώς αυξανόμενη διείσδυση στην καθημερινότητα και στους οργανισμούς. Η παρούσα έρευνα εστιάζει στον ρόλο της ΤΝ στην εργασία, αναδεικνύοντας τη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού (ΔΑΔ) ως κρίσιμο συνδετικό κρίκο μεταξύ τεχνολογικής καινοτομίας και ανθρώπινης εμπειρίας. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση του αντίκτυπου της υιοθέτησης εργαλείων ΤΝ στην παραγωγικότητα και στην εργασιακή ικανοποίηση. Η ανάλυση επικεντρώνεται στη γνώση βασικών εννοιών της ΤΝ, στον βαθμό χρήσης της και στην αντιλαμβανόμενη χρησιμότητα των εργαλείων ΤΝ. Παράλληλα, εξετάζεται ο ρόλος των οργανωσιακών “διευκολυντικών συνθηκών” (π.χ. εγκεκριμένα εργαλεία, πολιτικές, υποστήριξη, εκπαίδευση), οι στάσεις των εργαζομένων και πιθανές διαφοροποιήσεις με βάση την ηλικία. Η ερευνητική προσέγγιση συνδύασε βιβλιογραφική επισκόπηση για τη θεμελίωση του θεωρητικού πλαισίου με ποσοτική έρευνα για την εξαγωγή εμπειρικών συμπερασμάτων. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας αναδεικνύουν τον καθοριστικό ρόλο της Τεχνητής Νοημοσύνης στην σύγχρονη εργασιακή καθημερινότητα, με το 86% των συμμετεχόντων να δηλώνει πως έχει χρησιμοποιήσει εργαλεία ΤΝ τους τελευταίους 3 μήνες στην εργασία του. Η έρευνα έδειξε ότι η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης συνδέεται θετικά με την γνώση των βασικών εννοιών γύρω από αυτή και με την αντιλαμβανόμενη χρησιμότητά της. Επιβεβαίωσε τις θεωρίες ότι όσο περισσότερο οι Εργαζόμενοι εξοικειώνονται με τις έννοιες της ΤΝ και αντιλαμβάνονται την αξία της (π.χ. εξοικονόμηση χρόνου, βελτίωση ποιότητας εργασίας) τόσο πιο πρόθυμοι είναι να την χρησιμοποιήσουν. Επιπλέον, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι υποστηρικτικές οργανωσιακές συνθήκες (π.χ. εγκεκριμένα εργαλεία ΤΝ, τεχνική υποστήριξη, εκπαίδευση, Πολιτική χρήσης ΤΝ) δεν επιδρούν σημαντικά στη σχέση ανάμεσα στη χρήση της ΤΝ και της αντιλαμβανόμενης χρησιμότητας, αλλά σχετίζονται θετικά με την εργασιακή ικανοποίηση και την αντιλαμβανόμενη χρησιμότητά της. Τέλος, σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι η ηλικία και οι στάσεις (θετικές/αρνητικές) των συμμετεχόντων απέναντι στην ΤΝ δεν επιδρούν άμεσα στη σχέση ανάμεσα στη χρήση τη ΤΝ και της αντιλαμβανόμενης χρησιμότητας, παρά το γεγονός ότι η θετική στάση συνδέεται άμεσα με υψηλότερη αντιλαμβανόμενη χρησιμότητα. Πρακτικά, οι οργανισμοί και η ΔΑΔ καλούνται να επενδύσουν σε στοχευμένα προγράμματα εκπαίδευσης για την ΤΝ, στη θέσπιση και επικοινωνία σαφών πολιτικών και στην παροχή κατάλληλων εργαλείων και υποστηρικτικών δομών. Με αυτόν τον τρόπο, ευνοείται η ομαλή ενσωμάτωση των τεχνολογιών, η ανάπτυξη θετικής εργασιακής εμπειρίας και εντέλει η ενίσχυση της παραγωγικότητας και του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος