Ποιότητα Και Συμφωνίες Διασφάλισης Επιπέδου Υπηρεσιών Σε Υπηρεσιοστρεφείς Αρχιτεκτονικές

Abstract

Η Διατριβή αυτή επιχειρεί να επιλύσει το θεμελιώδες πρόβλημα της παροχής εγγυήσεων για την ποιότητα υπηρεσιών. Η προσέγγιση αυτή επικεντρώνεται σε ετερογενή και κατανεμημένα συστήματα τα οποία βασίζονται σε υπηρεσιοστρεφείς αρχιτεκτονικές χρησιμοποιώντας το παράδειγμα των τεχνολογιών πλέγματος. Το πρόβλημα μελετήθηκε και αντιμετωπίζεται με δύο τρόπους:α) Χρησιμοποιώντας μεθόδους ανοχής σε σφάλματα και συγκεκριμένα παράγοντας αντίγραφα με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις σε ποιότητα υπηρεσίας του καταναλωτή.β) Επεμβαίνοντας στο μηχανισμό διαπραγμάτευσης μεταξύ καταναλωτή και πάροχου υπηρεσιών και βελτιώνοντας τα Συμβόλαια Επιπέδου Υπηρεσιών ώστε να εκτελείται το τελευταίο χωρίς να προκύπτουν παραβιάσεις στους όρους της συμφωνίας.Η διαφοροποίηση έγκειται στο επιχειρηματικό μοντέλο που μελετάται κάθε φορά. Στην πρώτη περίπτωση, οι απαιτήσεις του καταναλωτή πρέπει να ικανοποιηθούν με κάθε τρόπο, θεωρώντας ότι είναι εφικτές. Στη δεύτερη περίπτωση, ο καταναλωτής καλείται να διαπραγματευτεί με τον πάροχο για τη βέλτιστη αναλογία απαιτήσεων/παροχών. Για την πρώτη περίπτωση, αναπτύχθηκαν αλγόριθμοι παραγωγής αντιγράφων των εργασιών με βάση την πιθανότητα αποτυχίας. Οι αλγόριθμοι αυτοί μελετήθηκαν, υλοποιήθηκαν και συγκρίθηκαν σε περιβάλλοντα προσομοίωσης επιχειρηματικών συστημάτων πλέγματος. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε αρχιτεκτονικές βασισμένες σε αρχές υπηρεσιοστρεφούς υπολογισμού, είναι εφικτό να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις σε ποιότητα (χρόνος, επιδόσεις, αξιοπιστία) σε κάθε περίπτωση, εφόσον οι υπολογιστικοί πόροι είναι διαθέσιμοι. Το πρόβλημα αυτό αποτελεί ένα στιγμιότυποτου βασικού NP προβλήματος του υπνόσακου. Για τη δεύτερη περίπτωση, η μελέτη επικεντρώθηκε στο επιχειρηματικό επίπεδο. Οι σύγχρονες αρχιτεκτονικές υπηρεσιοστρεφών συστημάτων βασίζονται σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά μοντέλα όπως αυτό του πάροχου-καταναλωτή. Για το λόγο αυτό βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε πρωτόκολλα και μηχανισμούςδιαπραγμάτευσης της παρεχόμενης υπηρεσίας, καταλήγοντας σε συμφωνίες για το επίπεδο παροχής της. Σε αυτό το πλαίσιο αναπτύχθηκε ένας μηχανισμός βασισμένος σε συγκεκριμένες αρχιτεκτονικές αρχές οι οποίες διέπουν τα σύγχρονα συστήματαπλέγματος. Η αρχιτεκτονική του μηχανισμού έχει την ιδιότητα να επιλύει τα προβλήματα εμπιστοσύνης μεταξύ των συμμετεχόντων στη συμφωνία, γεγονός που τον καθιστά υποψήφιο προς υιοθέτηση από επιχειρηματικά συστήματα. Βάση της λογικής λειτουργίας του είναι να αξιολογήσει τις παρελθούσες συμφωνίες επιπέδου υπηρεσιών, χρησιμοποιώντας τους υπάρχοντες όρους τους ως παραμέτρους που χαρακτηρίζουν το επίπεδο ποιότητας της υπηρεσίας. Ο μηχανισμός αυτός υλοποιήθηκε και δοκιμάστηκε σε πραγματικές συνθήκες επιχειρηματικής λειτουργίας, οδηγώντας σε σαφή μείωση του αριθμού των παραβιάσεων των συμφωνιών.